Czerwcowe słońce, rozgrzane powietrze i dwoje ludzi, którzy kochają się tak szczerze, tak głęboko, tak pięknie, że nie da się tego opisać słowami. Agnieszka i Dawid. Dwa ciepłe serca, które zaprosiły mnie do swojej historii. Nie było tu fajerwerków, spektakularnych dekoracji czy miliona “must have” punktów z listy Pinterest. Była miłość, były spojrzenia, byli oni i ich najbliżsi. To wystarczyło, by dzień ich ślubu stał się prawdziwą opowieścią o tym, co najważniejsze.
Ten reportaż ślubny to nie tylko zdjęcia – to emocje, dotyk, czułość i bliskość. To te małe gesty, ukradkowe uśmiechy, ściskanie dłoni podczas przysięgi, łzy wzruszenia i śmiech podczas pierwszego tańca. Wszystko to działo się bez pośpiechu i presji – bo kiedy celebrujesz miłość, czas przestaje mieć znaczenie.
To był ślub pełen czułości, śmiechu i prawdziwej obecności. Agnieszka i Dawid pokazali, że najpiękniejsze historie pisze miłość, nie scenariusze, nie sztuczne pozy czy miliony dodatków. Że nie trzeba wielu atrakcji, by ten dzień był niezapomniany – wystarczy być razem i celebrować to, co się czuje z ludźmi, którzy nas kochają.
Dziękuję Wam za zaufanie i za to, że mogłam być obok.
To właśnie takie dni przypominają mi, dlaczego kocham to, co robię.
